Często kodeksowe umowy nazwane nie do końca odpowiadają naszym potrzebom. Szukając jak najlepszego rozwiązania dla siebie, a nie znajdując odpowiednich treści np. w przepisach o umowach zlecenia czy o umowach o dzieło, można sięgnąć po możliwość skonstruowania odmiennej umowy. Przyjrzymy się w tym momencie umowie o współpracy.

Często po taki rodzaj umowy sięgają osoby działające jako freelancerzy, których działania zawodowe nie zawsze mogą zamykać się w typowych zapisach umów o dzieło czy umów zlecenia.

Taki rodzaj umowy wymaga dobrej konstrukcji i konkretnego spisania założeń, których strony umowy będą się w przyszłości trzymać.

Przyglądając się pokrótce takiej umowie, należy zwrócić uwagę na to, żeby przede wszystkim dookreślić w niej strony umowy. Określamy też tutaj przykładowo rodzaj usług, łącznie z formą ich wykonywania, czy też sposobem ich wykonania. Nie zapominajmy o kwestiach dotyczących wynagrodzenia, o zawarciu fragmentu o sposobie rozliczenia – tu w zależności od tego czy współpracujemy z osobą fizyczną czy firmą, będzie to faktura bądź rachunek. Określamy czas obowiązywania naszej umowy, sposoby i tryby jej wypowiedzenia, ewentualną odpowiedzialność za niewypełnienie warunków umowy. I wiele innych założeń, które będą odpowiadały stanowi faktycznemu łączącemu nas z drugą stroną.

Nienazwane formy umów są dozwolone przez przepisy prawa, co daje większą swobodę w konstruowaniu ustaleń zawodowych pomiędzy zainteresowanymi współpracą stronami.